İbadet etmek çalışmaktan daha mı iyidir?
Tam da bu konuyla alakalı olarak Tam İlmihal Seadet-i Ebediyye Üçüncü Kısım’da bir suale denk gelmiştir. Sual Aynen şöyleydi:
“Peygamber efendimiz (s.a.v) buyurdu ki: (Bana, tüccâr ol, mal topla diye emr olunmadı. Fekat, Rabbini zikret ve ona secde et. Rabbine ölünceye kadar ibâdet et! diye emrolundu). Bu hadîs-i şerif, ibadetin, mal kazanmaktan daha iyi olduğunu göstermiyor mu?”
Cevap ise aynen şöyleydi;
” Kendi ve ailesinin ihtiyaçlarını karşılayabilen zengin bir kimsenin vakitlerini ibadetle geçirmesi para kazanmasından daha sevaptır. İhtiyacı olmayanların mal kazanmak için uğraşması sevap değildir. Hatta aşırıyı istemek kalbini dünyaya bağlamak olur. Dünyaya bağlamak ise günahtır. Malı olmayan fakat vazife görüp maaş alanlarında mal kazanmak için ayrıca uğraşmamaları daha iyidir.
Mesela ilim adamlarının insanlara ilim öğretmesi mesela din alimlerinin, tabiplik, hakimlik vb. her türlü faydalı ilimleri bilenlerin ve tesavvuf büyüklerinin ihtiyaçları hükümetçe veya hayır müesseseleri tarafından istenmeden veriliyorsa bunların halkı irşad etmeleri onlara yardım etmeleri mal kazanmaktan daha sevaptır. Fakat zaman değişir bunlara istemeden boyun bükmeden bir şey verilmez olursa bunların da çalışarak kazanması daha iyi olur. Çünkü istemek haramdır. Ancak zorunlu durumlarda mübah olabilir. Mal kazanırken helale harama dikkat etmeli yani yaradanı unutmamalıdır. “
Buradan anladığımız kadarıyla ihtiyacı olmayanın çalışmasındansa vaktini ibadetle geçirmesi daha makbuldür. Fakat tembelliği alışkanlık edip mevlaya el açıp rızık istenmemelidir. Çalışmakta bir ibadettir. Fakat namaz islamın en öncelikli farzıdır.
